Tüm hikâye askere giden komşumuz Alper Abi’yi görmemle başladı. Üniforması, duruşu, hele de kutsal görevi ilgimi çekti. Ona çok imrendim. O gün bir şeyler değişti. Çakı gibi bir asker olmaya karar verdim. Ben de evimi koruyacaktım. Hem niye olmasın? Ben de yuvamı korudum, hırsızlara göz açtırmadım. Kolay olmadı tabii. Kedi başımdan yine türlü serüvenler geçti. Ne komik hâllere düştüm, ne tehlikeler atlattım, ne terler döktüm, bir bilsen. Anlatsam gülmekten kırılırsın. Bir dakika bir dakika… E be ...