Ey gül devrinden koparılan taze yara, çağlar aştım şehrindenKandillerinden damıtılan ecel gömleğiyle düğümlendi dilimToplandıkça dağıldığım şehrayin, kırk yamalı kalbimin kilidiKırıntılarım kuşlarla cilveleşirken bir arpa boyu yol gidemediğimÇözülemeyen sırrın imece sarhoşluğunda tek celsedeyim, bambaşka