İnsan sevmeye başladığında pek çok şeyi göze almış oluyor. Acıyı, ölümü̈, gurbeti; daha beteri de ayrılığı kucaklayıp basıyor bağrına. Sevmek örselenmeyi, yaralanmayı kabul etmek; yara açacak birine peşinen rıza göstermek demek. Aşk "ben"den fazla sevilesi bir "sen" bulmak, ceht ve gayretle ona tutunmak demek. Belki de çoktan vuslata ermiş, belki de sevdanın rengine boyanmışızdır.
Acıyla, ölümle, gurbetle yoğrulmuş bir tarihin; insanların yaprak gibi döküldüğü bir "güzün" ortasında aş ...
