Ben dünyaya düşerken "Düşmek iyidir." sözüyle düştüm. Her ne olursa olsun, varlığından utanmamakmış düşmek. Ve aynı zamanda bedensel ve ruhsal nice düşmelerden ve aciz tarafını göstermekten hicap duymamakmış sevmek.Uzun bir zaman böyle gidip geldim sevmelerimin ve sevdiklerimin arasında. Olduğu gibi sevmeyi öğrenmek için yıllarımı harcadım.Sonra herkes gibi ben de sevdalarımdan vuruldum. Çünkü herkes maskesizliğin, yani sade ve gösterişsiz bir sevginin peşinde değildi. Çoğu kat kat yüz taşıyordu ...