Modernleşme sürecinde Osmanlı toplumu sürekli olarak ikilikler yaşamıştır. Eski ile yeni, kadîm ile cedîd, tedenni ve terakki, muhafazakâr ve yenilikçi. Mutfak kültüründen müziğe, tarımdan şehirleşmeye, bürokrasiden mimariye kadar uzanan bu zıtlıklar, doğal olarak orduda da görülmüştür. Yeniçeri Ocağı'nın lağvedilip yeni ve modern bir ordu inşa edilirken, kurulan askerî okullar, bu okulların hocaları, hızla gelişen teknolojik yenilikler... Batı kaynaklı bu yeni durum karşısında, geleneği temsil ...