Dostluk kervanına pusu kuranlar,
Kirden görünmüyor yüzünüz sizin.
Vicdanı kinlere kurban yapanlar,
Yılan gibi sokar sözünüz sizin.
Dostlar arasında hak hukuk vardı,
Bir fincan kahveden hatır doğardı,
Şimdi bacaları yangınlar sardı,
Alevden beterdir gözünüz sizin.
Ne ara sırtlanlar sardı burayı,
Ne zaman açtılar bunca yarayı,
Görmezden gelerek köşkü sarayı,
Umutları yaktı közünüz sizin.