Özgür olmanın yolu, Allahı ya da kültürün içindeki en yüce gücü sevmekten geçer. Bu sevgi, özgürleştirir; çünkü ölüm ve ölümsüzlük arasındaki mesafeye dayanak olur. Özgürleştirir; çünkü benliğe ve egoya çakılı kalmaktan azade eder. Özgürleştirir; çünkü yaratılanı yaratandan ötürü hoş görmeyi gösterir. Bu hoş görü ve sevme, dahası hayranlık, insanlığa, doğaya ve yaşama duyulan tutku olur çıkar. Tutku ve coşku ise ruha boyut bahşeder. Bu, yükselmedir veya noksanlıkların veya ruhtaki gerilimlerin ...
