"Kerime" hayatta sevdiği tek kadının adıydı. Onu, küçük bir kız çocuğu iken, köy meydanında ceylan gibi seken genç bir kızken, sıcak yaz gecelerinde koynunda yatan bir kadın iken hep sevmişti. Hayatının ayrılmaz bir parçası, eşsiz anlar yaşatıp bir anda sönen ışık huzmesi gibiydi. İçinde yaşayan somut bir gerçekti. Şafak vakti tarlaların üzerinden süzülen bir meltem gibi... Daha ilk gördüğünde, kaderin ikisin kopmaz bir bağla bağladığını hissetmişti. Ama göçmen bir kuş olduğunu da hissetmişti. B ...