Kur’ân-ı Kerim Arapça bir kitap olarak indirildiğinden, özellikle Arap olmayanların İslâm’a girmesiyle, Kur’an lafızlarının doğru bir şekilde anlaşılabilmesi için dil ağırlıklı tefsir çalışmalarına ihtiyaç hissedilmiştir. Bu tür tefsirler, genellikle “Meâni’l-Kur’ân”, “Garîbü’l-Kur’ân” ve “İ‘râbü’l-Kur’ân” isimleri altında Kur’an âyetlerini lugat, nahiv, sarf ve belâgat açısından ele almışlardır. Bunların kimi i‘raba, kimi lugata kimi de her ikisine birden ağırlık vermiştir.
Ebü’l-Fezâil e ...
