"Ne biliyorsan ey şair geçen zamana dair
Bir hatırlayış ancak dahası belki heyhat
Sonunda şiirin kalsa yeter çünkü unutma
Hikmetli bir mısradır yaşadığın bu hayat."
Şair; incecik bir eleğe ağır bir yaşam mülkü koyar. Bir değil, iki değil, üç değil... Yıllar süren bir işe koyulur. Eleğin her savruluşu, yaşamın ince ince dökülüşüdür. Gel, uzat elini! Geriye kalan tortuyu bir kenara koy! O, şairi şairlikten alıkoyabilecek her şeydir. Sen, dökülen cevhere bak! Dokun şimdi k ...