Ben kendimi göklerin ve yerin, bu ikisi arasındaki her şeyin; ateşin ve suyun, bulutların ve kuşların Rabbine bırakmıştım...
Yanmış bir âşıktım ben. Kurduğunuz tuzaklar, attığınız ateş benim dünya telaşımın bitişi, sevgiliye vuslatın son demiydi.
Heybesinde aşktan başka bir şey taşımayan bir muhacirim ben...
Gün yüzüne çıkmış bir harfim...
İçimdeki alfabenin yalnız cümlesiyim.
Yalnızlığın bir başınalığına teslim olmayan,
Melankolik bir rıhtımın yedivereniyim. ...
